Kaygı Şiiri - Nidal Sis

Kaygılıyım, ucu bucağı olmayan bir bataklık bu.
Saçım azalıyor, derim dökülüyor, yüzümde izler...
Yaşlandığımı bu kadar erken ve ani görmek acı.
Sahi, o eski masumiyetim gelmeyecek değil mi?
Tatlı suratım, sarı saçım, büyük gözlerim...
Şu zamanlarda özlüyorum o çocuğu, biliyor musun?
Her şeyden daha çok özlüyorum ve üzülüyorum.

Dermanım nedir, onu da bilmiyorum.
En kötüsü de bu ya zaten: bilmiyorum.