Eli kapıda onca mesele arasında kaygıdan gebermemek çok zor ama hayatın devam edişi güçlü olmamı öğütlüyor! Ve anlıyorum ki, zayıf olmak lüks! İdame ettirmem gereken bu ömrün her satırında virgülleri başkaları, noktaları ben koymuşum! Yüreği ağzında gezen hevesim, her yolun sonunda artık rastlantısal değil örgütlenmiş sorunların meydana geleceği korkusuyla yaşıyor. Yaşıyorsun ama tabii buna yaşamak denirse! Mücadele ediyorsun ama tabii buna değerse! Ey nefes alıyor olmanın diktiği tohumlar hey! Zamanın geldi de geçiyor! Artık fidan ver!
CENGİZ İNCEER I PORTAKAL AĞACI KİTABINDAN
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta