Çocukluk dönemim vardı bir zaman:
Korkuyordum akşam olacak diye,
Vermiyordu bana düşlerim aman;
İçime karanlık dolacak diye…
Hep oyun oynardım, görevim buydu,
Katığım çamurlar, azığım suydu,
Yüreğim kaygılı ve korkuluydu;
Doğada çiçekler solacak diye…
Korktuğum sonradan geldi başıma,
Tüm çiçekler uğradılar hışıma,
Bir baktım ki vardım altmış yaşıma
Bekledim çiçekler açacak diye…
O dur-budur olmadı bir gelişme,
Vardım yanlarına olduk bilişme,
Dediler ki ‘Sakın bize ilişme’’
Bütün keyifleri kaçacak diye.
Kayıt Tarihi : 30.1.2011 21:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necmi Bayram](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/01/30/kaygi-21.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!