Kaygı Şiiri - Duran Doğan

Eller bağlı
Ayak tutulmuş
İnsanlık unutulmuş…

Kim kiminle
Herkes deminde
Ölü toprağı serpilmiş
Kendi mehlinde…

Baba cebinde
Anne feyzinde
Evlat ayrı dünya
Ebeveyn kimin umurunda…

Berber başa bakar
Terzi paçaya
Kavafın gözü ayakta
Neler oluyor sokakta?
Mide boş
Medyatik gençlik
Lüks: son kademe,
Düşünce paye,
Toplanır bireyler
Bir kümbette,
Herkes kendi havasında…

Toplum imge
Gelecek umut
Geçmiş gitmiş
Kim ne bilecek,
Kaygı garabet,
Arama;
İncelik zarafet,
Telaşa gerek yok
Bilen bilmiş,
Bulan bulmuş,
Kurgu elektronik
Anlatımlık;
Düşünüp de beynini
Yorma boşuna.
Dil suskun
Göz kapalı
Kulak sağır.