Huzur kapısından adım atmaya
Kaygan kunduralar izin vermedi
O kadar yordular o kadar beni
Bir adım öteyi gözüm görmedi
Nice telaşlara,dertlere daldım
Keder dağlarına sanki kök saldım
Çekecek ne varsa üstüme aldım
Bir türlü hayatım yola girmedi
Narin yüreciğim zorlardan yorgun
Göklere erişti yediği vurgun
Gözlerim yerlerde her günüm durgun
Bahtım bir gün olsun sefa sürmedi
Huzurlu alemde çok mu görüldüm;
Gizlice ağladım,aşikar güldüm.
Zaman geldi öldüm öldüm dirildim
Umuda konmaya ömrüm ermedi
Engin NAMLI 22:54 13.01.2009
Engin NamlıKayıt Tarihi : 22.1.2009 01:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu güzel şiirinizi ve sizi gönülden kutluyorum,
saygılarımla,
Ünal Beşkese
TÜM YORUMLAR (11)