Kaydım ve gittim ellerinden

Kaydım ve gittim ellerinden

Kayıp gidiyorum ellerinden farkında değilsin.
Bakıyorsun ama göremiyorsun.
Senin için çarpıyor yüreğim sağır değilsin, duymuyorsun.
Bir gün sana seslenmekten vazgeçebileciğini düşünmeden,
Duaymışçasına seni zikrederken dilim,
Bir gün elveda diyecek bunu bilesin.

Ruhum elinde lambanın içindeki cin kadar tutsak.
İstedikçe okşayıp gördüğün bir hayalim ben.
Tırpanın karşısındaki ekin kadar teslimim sana.
Çelikten kalbinle,hasat ettin beni.
Tutkunla yandığım her günün sonu,
İçinden çıkamadığım İtalyan çukurlarıyla dolu gecelerde kayboldum.

Yanlış zamanda yaşayan küflenmiş bir gönülperestim,
Bir tokat olup patladın yüzümde acımasız gerçeğinle
Safça sevdim, kerem gibi mecnun gibi seni
Sen ve yaşadığım bu dünya yenemeyeceğim bir devsiniz.
Bense paslı mızrağı ve komik miğferiyle Donkişot.

Giderken masana güller bırakmıştım,
Sorabilseydin onlar bile söylerdi seni sevmekten yorulduğumu
Dudaklarında ne tebessüm ne acı,
Ruhun siste kaybolmuş bir yabancı
Yıllar sonra kalbin sana isyan ederken
Sen cevabı olmayan bir suçlu
Kaydım ve gittim ellerinden farkında değilsin