Kayboluyorum Sende Şiiri - Yakup Ergezer

Yağmurlu bir Eylül akşamı
Dalgalar köpük köpük
Döverken sahili
Sırıl sıklam yürüyorum.
Baş başa..Senle (Ben)
Kök hücrelerimde Sen
Senle bütünleşen.
Ben...
Hırçın dalgalar dövüyor sahili
Saçlarım tarumar
Çığlık çığlığa martılar
Sevişiyor gözyüzünde
Sahil boyu
Saçak altına sığınmış insanlar
Paçalarıma kadar ıslanmış bir halde
Baş başa (Ben) Senle
Bütünleşen Ben
Suratıma çarpan
Dalgalara,
Umursamadan
Kendi dünyam(ız) da
Sana kayboluyorum
Yüreğimde sen,
Gözlerimde sen
Nefesimde sen,
Sen koksun diye bedenim
İliklerime,
Kök hücrelerime
Sen doldurup.
Yürüyorum.
Boy versin diye.
Yüreğimdeki sevdan
Yağmurla suluyorum.
Sonra uçan halıya binip
Dağ evine gidiyorum(z) .
Şöminesi yanan
Mahzeninde güzel şarapları olan
Mor mum ışıkları altında
Baş başa (Ben) kadeh kaldırıyoru(z) m.
Sen içiyorum delicesine
Sen doluyor içim,
Sarhoş oluyorum.
Ve Gözlerim seni buluyor
Seni görüyor
Açıp kapamadan kirpiklerimi
Işıl ışıl parlayan,
Gözlerine doyasıya bakarak
Yüreğinde uykuya dalıyorum.
Ve sabahın
İlk ışıklarında
Sana uzanan ellerim üşüyor
Yanımda yoksun
İnanmıyorum ellerime
Açıyorum gözlerimi
Faltaşından..
Ellerim boşlukta kalıyor
Yoksun.
İsyan ediyorum sabaha

Güneşin doğuşuna
Bitmesin istiyorum
Bu bu rüya
Uyanmak istemiyor yüreğim
Kapatıyorum gözlerimi
Görebilmek için O rüyayı
Yeniden ve hiç bitmeden
Sende kayboluyorum
Olmuyor olmuyor
Ne uyku ne rüya....
Martılara soruyorum Seni
Kanatlarında getirsinler
İstiyorum Seni
Tutmanı bekliyorum uzanan ellerimi.
Sen kokan bedenim sırıl sıklam.
Yürüyorum Kordon boyu
Yürüyorum. Baş başa (sende kaybolmuş bir halde)
Damlalarda sen içiyorum
Sen doluyor içim
Üflüyorum nefesimi
Yüzde yüz sen çıkıyor promilim..
Sarhoşum bu gece
Sende kaybolmuşum
Yürüyorum sahilde....