Kayboluyorum Şiiri - Zeynep Beşen

seni seviyorum demek zordu...
ve ben zoru başardım
başarımın mutluluğunu kursağımda bırakmak zorun damıydın?
zorun da mıydın bir insanı anadan üryan halde ortalıkta bırakmaya,
şimdi herkes sussun buna ben de dahil...
sadece sen ve suskunluk konuşun
her zaman ki gibi....
üzüntü ve keder hediyesi her daim
kalbim bunu sevgi sanıp
arkasından koşuyor
sevgili niyetin ölmem se
söyle ki
kendimi sarsayım
cesareti sözlerinle değilde
yaşantında görmeyi istiyorum
benden daha fazla adım bekleme gelemem bunu bil istiyorum
beni kendime getir akıl nerdesin
kalbinden şikeyetciyim
sol yanıma vuran acılar içinde geliyorum kendime.
o kadar ki sen de kayBOLUYORUM