Kayboluyorum Şiiri - Semiha Çelikkol

Bir başka hüzün var
Bu akşam gözlerimde
Çaresizlik pusu kurmuş
Bekliyor beni gecede
Zamanlarımın yitikliğinde
Kaybolup giderken
Gençliğim
Ellerimde büyütmeye
Çalıştığım
Hayallerim
Nerede
Görünmüyor
Bulamıyorum
Çıkmaz sokaklarda
Kayboluyor
Yarınlarım
Bir bilmece gibi
Serildi
Önüme yine
Kulağımdaki
Arsız
Haykırışlarım
Çıkamıyorum
Güne
Ben yavaş,yavaş
Kaybolmaktayım

Bir yürek
Bir nefes
Sıcak bir el
Masum bir öpücük
Yada gerçek bir ruh
Nerede
ALLAHım
Artık çıksın
Ömrüme
Gözlerine bakayım
Ellerinde çocuklar
Gibi şımarayım
Yüreğimi vereyim
Yüreğini alayım
Sarsın beni nefesi
Bir yudum sözünde
Bile mutluluğu tadayım
Gerçek olacakmı acaba
Yoksa bu hayalimde
Kaybolup gidecek mi
Yarınlarım da…

Dermansız kaldım ya
İçlerim acıyor
Savruk bir ızdırap
Yüreğimi kanatıyor
Kahrederken kendime
Dur diyor
Yüreğim benliğime
Sabır et
Sadece bekle
Ne kadar
Beklemek zorundayım daha
Çektiğim acılar
Dolandı boynuma
Nefesimi sıkan
Beni yoran
Yüreğimi kanatan bu
Çaresizlik
Girdabından
Azad edin beni
Artık
Yada izin verin
Ben son vereyim acılarıma…