hatırlıyorumda o eski günleri
hani söz verdiğimiz kelimeler vardıya hepsi yalanmış
yada hayat yalanmış biz yaşarken farkında olmadan
bilmiyorum hiçbirşeyi göğsümde hissettiğim acı dışında
renkleri bile seçemez olmuşum
yada dediğin gibi hala renk körüyüm
en büyük yanlışımı düşünüyorum
beyazımı siyah sanmam olsa gerek
hıçkırıklara boğulmayı bekliyorum
hiçbir çarenin kalmadığı vakit
ama olmuyor bekleyişime rağmen
galiba sensiz onu da başaramıyorum
düşler görüyorum geceler boyu
düşünü aradığım geç saatlerde
düşündüğüm yerde kayboluyorum
düştüğüm yerde kayboluşum gibi...
Kayıt Tarihi : 26.9.2008 01:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Veysel](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/26/kayboluyorum-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!