Kayboluyorsun Şiiri - Şair Zaloğlu

Aynanın karşısına geçip bakıyorum,
Sanki o anda karşımda sen varsın.
Neden ağlattın? Diye soruyorum,
Birden ortadan kayboluyorsun.

Yine canlanıyor hayalin karşımda,
Susuyor, susuyor hiç konuşmuyorsun.
Bir tebessüm görüyorum simanda,
Okşamak istiyorum saçlarını, kayboluyorsun.

Bekliyorum hayalini, işte, işte geldi yine
“Bırak peşimi”, diyorsun “artık arama”.
Olmaz,olmaz ama bu ayrılık niye,
Ellerimi uzatıyorum, kayboluyorsun.

Dikkatle bakıyorum, o uğursuz aynaya,
Artık gelmiyor hayalin gözlerimin önüne.
Yaşlı gözlerle bakıyorum son defa,
üzüntülü bir sima,geliyor gözlerime.

ZALOĞLU