Sürükleniyorsun durmadan bir yerlere
Ne yaşadığını biliyorsun, ne öldüğünü
Deli bir poyraz esiyor günlüğüne
Sayfaların darmadağın oluyor
Hayatınsa, bulanıklaşıyor çamura yaklaşırcasına
Gündüzleri ölüm oluyor hayat
Geceleri nefes almaya, düşünmeye başlıyorsun
Sen, ben olmaya çalışıyorsun
Beni anlamaya çalışıyor
Her seferinde yeniden kaybediyorsun
Sen, an geliyor kendin olmayı unutuyorsun
Unutuyorsun evet,
Hiç hatırlamadıklarını fark ettikçe hem de
Tezatların içinde kurulu bir hayat oluyor yüzün
Yaşamaya çalıştıkça yüreğinin orta yerine acı çöküyor
Ben gidiyorum, sen kayboluyorsun
Dışarıda çığlık çığlığa bir hayat
Hayat haykırdıkça öfkelerini sana,
Sen daha bir ufalıyorsun
Noktaları sıralıyorsun yollara
Kendinden izler bırakmaya çalışırcasına
İzlerin koyulaşıyor uzaklaştıkça
Sense tümden siliniyorsun…
Kayıt Tarihi : 16.8.2009 11:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Umutlarım ,hayallerim,
Ve sevdiklerim…
Yoksan neye yarar?
Anlamadığım ve çözmediğim
Bu hayat !
İsyanımdan başka,
Hayat bir kez yaşanır…
Ne olduğunu ve ne bulduğunu ,
bilemez insan,
kaçırmak istemiyorum,
belki son gülüşüm,
bilmiyorum, ya olursa
o zaman
sevinçten ölürüm
olmazsa
ben zaten ölmüşüm
hayat sanki bir değirmen
kimi su yolundan
gelir, gider
kimi tane gelir
un olur gider
Son Sevda adlı şiirimden bir bölümle,
şiirinize şiirle cevap vermek istedim...
elinize ve yüreğinize sağlık
selamlar ve saygılar,
kaleminiz daim olsun...
TÜM YORUMLAR (2)