Kayboluşun İzleri Şiiri - Levent Maden

Bir tebessüm de kaybetmek seni
Tam bulduğun da huzurun eşiğini
Masumluğun zerrecikleri gibi
Sakladığın bakışlarında ki o gamzeyi

Bir ses bir tını çepecevre sarar etrafını
Donakalır her şey sadece o ses
Dönüp baktığın da kayboluşun sesi
Olur da hatırlarsın geçmişi

Bazen içtiğim bir yudum kahvede
Kimi zaman koparılmış bir papatyanın kokusunda
Ya da bir masum gülüşün gamzesine saklanmış hüzün de
Bulsa da seni Karahan alamaz yok oluşun pençesinden