Kayboluşum Şiiri - Yasin Akbulut

Yağmur Damlasıyla Islanmış,
Yaprakların Altında Sevmeye Başladım Seni,
Ardından Gözlerin Beliriverdi
Puslu ve Islak Günüme,
Sonra Yüzün.
Güneş Gibi Isıttı Bedenimi.
Sonra Bedenin Geliverdi
Günün Pusluluğunu sessizce
Silerek

Bu Gelişin Bana Değildi Biliyorum
Çükü Senin Benden Gidişinle
Benim Kendimi Kayıp Edişim
Ayni Zamana Denkti
Ayni dakika ayni saniyedi
Hatta Ben Gidiyorum Cümlenin
Sonundaki Nokta
benim kendimi kayıplığımın başlamasıydı.
Aynı anda hem seni hem kendimi kayıp etmiştim ve
bu kayboluşsa da aynı ıslak yaprakların altında ıslanmış gözlerle tek başıma hem seni hem kendimi arıyorum ve
bu arayış yokluğunda kayboluşumun kanıtıdır.