Kayboluş Zamanı Şiiri - Saadet Gökçen

İnsanlık,
Zaman ilerlerken geriye gitmekte,
Sevgi azalırken düşmanlık etmekte,
Kalbi unutarak zulmetmekte,
Gülümseme varken küfretmektedir.

Zaman kayboluş zamanı,
Bulduklarımızı mahvediş zamanı,
Sakla iyiliğini, belki gelir zamanı.

"Gel" demeye gücümüz yok,
Şefkate ihtiyacımız çok,
Bir güzel kelam edenimiz yok,
İnsanız, muhtacız çok.

Sanrı, bir gelip bir gitmekte,
Gerçeklik dediğin şey sunilikle birlikte,
Zannımız şerre dönüşmekte,
Damarlardan haset akmaktadır.

Gözlere kısılma zamanı,
Mideye yanma zamanı,
Ellere titreme zamanı,
Sakla kollarını belki gelir kucaklaşma zamanı.

"Git" demeye yüzümüz yok,
Gitmeye sebebimiz çok.
Bir tebessüm edenimiz yok,
İnsanız, muhtacız çok.

Yağmurlar ıslatmaya meyletmekte,
Akşam yavaşça gelmekte,
Ruhlara hüzün çökmekte,
Fuzuli kelam burada bitmektedir.