Kayboluş Ve Varoluş

İsyanımı bastırıp, koysamda koynuma hicran, yine hicran,
Asude geçen bir ömür ve kalbe dolan; Geçmişte kalan huzurlu cihan.
Dur dur diyerek gem vurana öfkeni belli et,
Nice soysuz geziyor yurdumda, bu nasıl bir illet?
Tel tel soyulan manevi değerlerine etme minnet.
Bak doğan güneşle geliyor nice nimet.

Kalbini aç, açta dolsun ona güzellikleri anın,
Bak soyup soğana çevriliyor her yeri şu güzel vatanın.
Sahip ol ona, ellerin eli değmesin sakın.
İşte o zaman ruhu şad olacak kefensiz yatanın.
Aldanma kimseye, tahlillerini aklınla kendin yap,
Bak doğuyor ufuklardan her gün yeni bir serap.
Sarp dağlar gibi öfkeni dizginleme, rahat bırak,
İşte istekler oluyor, gönüller ferahlık bulacak,
Az kaldı, sabret, didin çalış, debelen, bu zulüm bir gün duracak.
Bırakma bir zerre toz, hepsini kendine üstlen,
Görevi herkesin düşünüp korumaktır kendi vatanını, bilirsin sen.
Bu hainlerin bir an zulmü bitip, durdumu?
Kalkınmak gerekli, kınamak veya öfke neden?
Biz yeteriz kendimize, peki; Artık bu telaşı bırak sen.
İçimizdeki al al olmuş yüce duyguları tadalım,
Batının lime lime olmuş ahlakını bir tarafa atalım.
Bak işte doğuyor yeni bir gün, ufuklar çatırdıyor,
Rahmeti Allah'ın(c.c) gücümüze güç katıyor.
İnsanlar, bitkiler, hayvanlar hepsi cengaver,
Rabbim yeter bu zulüm, bize şahsiyetimizi geri ver.