Kayboluş başlar…
Dolmuyor hayatım, sen olmayınca,
Boşluğunun karanlığı kodesim.
Gözlerim açık, yokluğun bakınca,
Ruhum yıkılmış bir enkaz, sensizim.
Bir sessizliğin melodisi çalar.
Yürüyemem adımlarım duraksar.
Yüreğimde aşkımın canı yanar.
Bakışım dolaşır, sokaklarını…
Sarar mazi aklımın can evinden,
Durmaz o vakit çıkarım kendimden,
Bir karmaşık zaman akar tenimden,
Ve sigara yakar ruhumda sevda.
Başı dönmüş ömrüm, yörüngesinde,
Döner kendi haline, kaderinde.
Aşk soluğumu keser, nefesimde,
Kayboluş başlar, bekleyişten kalan…
Oktay ÇEKAL
12.08.2015-00.47
Kayıt Tarihi : 6.10.2015 00:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!