Bir caddeye çıkmalı bu karanlık ara sokaklar
Veya daha çok kaybolmalı aydınlığa varmak için
Bakışların çocuk, öyle, ne kadar da karamsar
Oklanmışsın da, minnetin yok sarılmak için
Göçme, tabanların yaralı, tutunman namümkün
Bu halinle yürümen güç, atın' hiç koşturamazsın
Kaç karakış geçti, baharın, yazın tadı yok
Çiçekler susuz solar, sen hiç olduramazsın
Yağmurun yüzümde şıpırtısına uyandım
Kim bilir kaç nesil, kaç çağdır baygınım?
Kaç kervan geçti, ne alır, ne satarlar?
Kendimi kaybetmişim onlarda bulunur mu?
İbrahim Yılmaz 5
Kayıt Tarihi : 11.5.2022 04:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!