Kayboluş... Şiiri - Yasemin Şentürk

Adresi olmayan postacının
Elindeki mektup gibi
Kayboluşum...İşte
Bundandır konduramayışım seni
Yer ve gök arasına.
Müjdeler olsun!
Koptuğun gözyaşın bir toprak buldu
Çorak bağrımda…

Yüzümün gizli yerlerinde kaybolma sevdiğim
Mumyalaşmak ölümlülere özgü
Öldürme beni…
Yoksa nasıl sığınırsın göz kapaklarıma.
Beş yapraklı yonca değil belki
Ama unutma papatyalarımı iliştirmeyi.
Bilirsin,
Senin kokun diye
Koklayıp ihanet etmem başka çiçeği.

Aşkım sadece sana gebeyken
Sütten kesilmedim hiç.
Ruhumun rahmine mülteci olan sevdam
Bir Yirmibeş Kasım zemherisi gibi
Özelleşemedim mısralarında
Ve adını koyamadım gebeliğimden doğdurduğumun.
Yaz bitti ve üşümeye başladı ruhum

Şımarık bir tütsü dumanı gibiyim
Kendi ülkemden sana sırnaşan.
Bunalıp açasın diye pencereni
Bu sefer ben uçurdum
Özlemin bulutlarını gerdanımdan…