Kayboluş Şiiri - Bilal Ayberk Aydoğdu

Güler yüzlü günlerde kasvet çöktü içime.
Mutluluk hüzün oldu girdi bin bir biçime.
Bilmezdi körpe ruhum derman yoktur derdime.
Nafile bir arayışmış reha bulmak kendime.
An büyüdü zaman oldu çile doldu zevkime.
Hüzün çöktü yüzüm soldu ayaz vurdu şevkime.
Figan düştü cevr üşüştü filizlenen fikrime.
Latif sözler boyun büktü ırak oldu virdime.
Yalnızlık yavaş yavaş sızdı naçar bedenime.
İpsiz sapsız bir keder çöreklendi can evime.
Hep kahır hep musibet vurdu gönül telime.
Sevincim lal kesildi etmedi tek kelime.
Uykum bigane gibi girmedi hiç gözüme.
Geceler ağyar misali hiç bakmadı yüzüme.
Dost bildiğim saatler pusu kurdu günlerime.
Vakit değilmiş heyhat, ömrümmüş lime lime.
Soluğumu katleden sükût kondu dilime.
Suskunluk yuva kurdu haykıran iklimime.