Kayboluş Şiiri - Cevat Turan

Terk etmeye kurulu aşklar mezarlığı günlerimiz
Acımız büyük
Upuzun yatan sinsi yol ölülerinde
Kuşatıldık

Ne savaşlar bildiklerimizden değil
Ne ihanetlerin adı var
Yüzleri benzemez yüzlerimize çocuklarımızın
Ağıt sesleri gibi toprağın dağılışı
Solgun
Soğuk ay ışığında gülüşlerimiz ayrık
Biz
O bildik biz değiliz artık
Paylaşmıyor kimse güneşin sıcaklığını
Kendi yarısıyla
Sokaklar yalnızlık kokuyor ekşi
Bahçemizde kirli bir hüzün döküntüsü
Biz
O biz değiliz artık

Destansı aşklar gömülü hafızalarımızda
Sanal mutluluklar sardı benliğimizi
Uyutulduk
Arama bahçelerin erik tazeliğinde kendini
Siz
O siz değilsiniz artık

21 aralık 2007