Kayboluş Şiiri - Nursel Ahsen

Düşüncelerdir, insanı alıp götüren,
Düşlerdir içindeki sessiz çığlıklara,
Bilinmezliktir insanı kaybettiren,
Ortalarda, sağa sola koşturandır!

Sen varoldukça, bunlara muktedirsin,
Çünkü, bilinmez düşüncelerde yaşayansın,
Feraha çıkma istiyorsun, lakin,
Bir batıyorsun bir çıkıyorsun, karalarda!

Kafesin içinde bekliyorsun,
Kana kana susamışsındır, özgürlüğüne,
Damla damla da olsa istersin,
Bir avuçda olsa, toprağı istersin!

Esaretin esiri olmuşsun,
Düşüncelerdeki esirlik en kötüsü,
Bitmeyen esarettir, beyinlerde yaşar,
Kapılar kapalı, akıllar kelepçelidir!