Camdaki buhara, çizmişim gül yüzünü.
Önce saçların dağıldı, sonra gözlerin...
Bir gülüşün kaldı geriye, bir de;
Gözlerinde kaybolan derin yalnızlığım.
Söz, çoktan duman oldu, karıştı karanlığıma...
Bir gülüşün kaldı
Mum alevi aydınlığında usumda.
Ama; yine de, içimi ısıtan.
Kayıt Tarihi : 15.7.2006 23:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ACİZANE TAVSİYEMDİR YAZIM KURALLARINA DİKKAT ET NE OLURSUN DAHA AKICI OLUR..
TÜM YORUMLAR (3)