Kayboluş**
Sen beni anlamadın,
Anlayamadıkların içinde kayboldum ben.
Bir denizin derinliklerinde,
Sonsuz karanlığa gömüldüm, sessizce.
Sesim, boşlukta yankılandı,
Ama senin kulağına ulaşmadı.
Her kelimemde bir acı,
Her bakışımda bir umut kayboldu.
**Anlamadın, anlamadın, be adam,
**Oysa her sözcüğüm bir çığlık,
**Her hecemde derin bir boşluk,
*Her satırda bir parçanın eksikligi
Senin gözlerin, kör oldu,
Ve ben, kendi içimde kaybolmuş bir gölge.
Her cümlem, bir düşüş,
Her çığlığım, karanlıkta kaybolan bir yankı.
Beni dinlemedin, göremedin,
İçimdeki çığlıkları, ruhumun derinliklerini.
Ben, senin anlayamadıklarının girdabında,
Bir yok oluşa sürüklendim, sessiz ve derin.
Her anı, her anı bir boşlukta kaybolmuş,
Her hatıra, bir çürüyen hayal gibi.
Senin anlamadıkların,
Benim sonsuz kayboluşumun pusulası oldu.
Artık sadece bir iz kaldı geride,
Bir sessiz çığlık, bir solgun bakış.
Ve ben, senin anlayamadığın dünyada,
Kendi derinliğimde kaybolmuş bir ruhum, yalnızca.
Kayıt Tarihi : 20.9.2024 04:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
" Bir çift bülbül oldum kondum dikene
Tükettin ömrümü ömrün tükene
Sen de bilirsin ki başka yârim yok
Arar deli gönül bulur bir tane…." Saygılar….
TÜM YORUMLAR (1)