Kayboluş Şiiri - Sadık Kocabaş

Kayboluş
Kaç gece uykusuz sabahlar ettim,
Yalnızlık sensizliğe çare olmadı.
Gecenin zifirine daldım da gittim,
Nerde kaldın diye soran olmadı.

Yollar mı çıkmaz sokak, ben mi kayboldum?
Her köşe başında bakındım durdum.
Kimi görsem senin adresini sordum,
Biri çıkıp aradığın kimdi diyen olmadı.

Divane dolaştım şafak sökene kadar,
Ovuşturdum gözümü yaş dökene kadar.
Bedene yorgunluk çökene kadar,
Ne ağlarsın diye halimi bilen olmadı.

Bunca kahrı derdi içime attım,
Tarifi imkânsız acılar tattım.
Hiçler pazarında kendimi sattım,
Tartılar baktılar firem olmadı.

Yarama neşteri vurdun kanıyor,
Sanıyorum Azrail kapım çalıyor.
Kalemsiz şair belli ki sona varıyor,
Mezarını memlekette kazan olmadı.