Gecenin karanlığında
Elektrik direğine düşen yağmur tanesi gibiydi sevgim,
Öyle nazlı, öyle kırılgan, öyle masum, öyle sessiz...
Havada iken gerçek,
Yere düştüğünde düş olup kaybolup giden.
Ne bir iz bırakan,
Ne de bir hatırlayanı olan...
Üzerine basıp gidenler,
Fark etmedi bile orada olduğunu.
Damla damla eksildi dünyadan,
İzini arayan olmadı,
Sesini duyan çıkmadı...
Ayşe Günay Taşdemir
18 Şubat 2025
Ankara
Kayıt Tarihi : 18.2.2025 07:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!