Kayboluş

Bazen unutuyorum bazen tekrar oluyor,
Bazen de zamanın küçük bir lahzasında kayboluyorum,
Bu kayboluşun bir manası var mı?
Sanki kalemin surlarını fethedecekler ama kasvetinden korkup geri çekilen neferler var,
Ve müdafiler bile kaleyi terk ediyor kendime zarar vermemden ötürü.
Fırtınada oradan oraya savrulan ince bir dal gibi umutlarım,
Kopsa kurtulacağım ama kopması da bir başka umut artık.
Dışarıda aradıklarımı içeride buldum,
İçimde kaybolmuştum, dışımda bulundum.
Hiçbir şey beni yıldırmayacak ve emin adımlarla bu yolda ilerleyeceğim çünkü bu doğru yol,
Ne kadar hızlı koşarsam koşayım,
Bu mukadderatın kurbanı mı olacağım?
Bana biçilmiş kaftan olarak sunulanlar hep birkaç adım uzağımda mı olacak?
Avucumun ortasında olmaktansa?
Alabora oldum fırtınaya kapılmış tekne misali,
Tıpkı umutlarım gibi.
Kaybetmeyi kabul edemez gururum,
Gerekirse çirkeflik yapıp alır onuru.
Temayül ettiğim her şeyden bir süre sonra üç misli imtina ediyorum.
Gülüyor muyum ağlıyor muyum?
Zamanı kontrol mu ediyorum?
Yoksa içinde kayıp mı oluyorum?
Varlığımın küçük bir parçası bile hüsnükuruntu,
Ve bazen gölgeler vehmediyorum kalabalıklar içerisinde.
Tanıdık mekanların içindeyim, tanımadık mekanların içinde.
Her birisi tatlı yaşamları için nefes alıyor,
Ben ise her nefeste bir iç çekiyorum.
Ve her nefeste de içimdeki bir insan daha hayatını kaybediyor.
Sanırım kölesiyim bu yazgının,
Tasmam elinde çekiştiriyor beni gittiği yerlere.
Şaşılası şeydir ki hiç olumlu bir yere götürmedi.
Darağacındayım yarını düşünüyorum,
Lakin yarın ben yoksam diğer hiçbir şey de yok.
Çünkü her biri ve her bir şey kafamdaki birer kurgu,
Ve ben öldüğüm anda her birinin yaşamları durdu.