Kayboluş Şiiri - Yusuf Evin

Seni gördüğümden beri kayboldum ben
Aklım başımda değil
Hiç bir şey hatırlamıyorum
Ne ismimi
Ne yerimi
Ne yurdumu
Ne evimi
Tek bir şey hatırlıyorum
Gözlerinde kaybolduğumu
Orada tutsak olduğumu
Orada mutlu olduğumu
Kahverengi gözlerinde
Kendimi bulduğumu
Öyle bi kayboluş ki bu
Gözlerine baktığımdan beri
Şuurumu kaybettim
Keşke hep gözlerimin içine baksan
Hiç konuşmasan bile gözümün içine baksan
Ben o gözlere tutuklu kaldım
Hiç sanmazdım tutsak kalmayı bu kadar seveceğimi
Oysaki özgürlüğede o kadar düşkündüm
O kahverengi gözlerinde tutsaklığı sevdim
Seni sevdim
Kendimi sevdim
Yaşamayı sevdim
Öyle bi sevdimki gözlerini
Ömür boyu müebbet yatmayı istiyorum şimdi
Gözlerinde bir ömür kalabilirimiyim
Bir ömür gözlerinin içine bakabilir miyim
Bir ömür senin olabilirmiyim
Bir ömür tutsak kalabilir miyim
Ben hiç bir ömür sensiz kalabilir miyim
Aklım ,kalbim , düşüncelerim….
Şimdi sadece sen ve o gözlerin …