Kayboluş Şiiri - Mesut İlhan Sağ

Arıyorum çok derin
Öyle derin ki
Belki de öyle sığ ki
Ben kendimkini derin görüyorum

Sessizlik, uçsuz bucaksız bir sessizlik
Damarlarımdan akan kanın sesini duyacak kadar
Ama beni hiç korkutmuyor.
Beni asıl korkutan:
Senin sesini duyamamam.

Güçsüzlük,bende her zaman olanından
Sen varken de olanından
Her zaman kendimi senden kötü görürken
Beni en dibe çekeninden

Soğuk,bak işte bu sen varken yoktu
Sen varken hava o kadar güzeldi ki
Serin ve ışıltılı gönlümü ferahlatanından
Şimdiyse artık ayak başparmaklarımı hissettirmeyecek kadar soğuk...