Kayboluş Şiiri - Ayla Korkanç

KAYBOLUŞ
Bugün  yabancıyım kendime.
Anlamını yitirdi varoluşum.
Kaybolmuşluk, çıkış yolunu bulmak için
zihnimde yol açtı bilgeliğe.
Kaybettiğim neyse bulup koymalıyım yerine.
Ya da konuşup dertleşmeli kendimle.
Bakalım sorunu ne?

İlk düşüncem, hoyrat davrandığım hayatım acaba kıştan bahara mı çıkmak istiyor ?
Neyin anlamını arıyor?
Gönlümün peşinden gitmekte zorlanırken,
neden bir de varoluşu sorguluyor?
Geleceğe ait sadakati mi sınıyor?

Peki kendime yolculuk bitince
boşluk gidecek mi?
Bu isyanın nedeni ne?
Cevapları içimde saklı bir yerlerde.
Sorgularken kendimi,
aklıma ruhuma güvenim geri gelsin.
yenilenen benliğim,
Mayıs güllerinin taze kokularıyla
süslensin istiyorum.

Inanıyorum ve biliyorum.
Savaşı kaybetsem bile
iç çatışmam başarı hikayesi tadında çözülecek .
Kendime ördügüm ağdan kurtulup, derin uydudan uyanmış gibi gideceğim.
Kendimi iyileştirmek için attığım bir adım bin mana taşır.
Bir günde iki ayrı karakter ancak bu kadar yaşanır.