Gönül kapılarını arıyorum bir bir
Adeta hasarlı, açılmaz körleşmiş
Gün, kızıllığı sarmış, beyazı bitirmiş
Yaşı bitmiş, hummalı gözler dirilmiş.
Verimli toprağımı arıyorum tek tek
Dalları kuru, bezik ağaçlar yerleşmiş
Yayılmış griler, diğer renkleri tüketmiş
Yollar düzleşmiş, hep kolları eğilmiş
Sınır taşlarımı arıyorum sıra sıra
Yosunlu kayalar, kumsalı bitirmiş
Sarmış geceler, Ay ve yıldızları elemiş
Aydınlık bitmiş, Gök Evreni inletmiş.
Ayşe Tabak.
(Janset)
Kayıt Tarihi : 22.7.2017 01:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Gözümüze baka baka tüm güzelliğin vs... tükenişi.
![Ayşe Nazlıaslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/07/22/kaybolus-106.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!