Tüm vazgeçmelerimi, tüm korkularımı,
bir arabalı vapurun tahta koltuklarında,
gecenin ışıkları içinde süzülen Yarımada’da,
başını omzuma yasladığın
ve uykuya daldığın o anda,
söyleyecek sözüm yoktu:
eğer gitmekse; çıkıp gitmekte aynıdır,
ölüp gitmekte istemeye istemeye, biliyorum…
Nefes alışını dinleyememe endişesi için gitmek! En acısı.
Kaybolurdum bu sokaklarda farkında olmadan hep benim olmasaydın,
kaybolurdum bu sokaklarda hep benim olmasaydın,
kaybolurdum hep benim olmasaydın bu sokaklarda,
kaybolurdum…
Kayıt Tarihi : 29.10.2022 02:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!