Kaybolur İnsan Şiiri - İsa Yılmaz

bu kelimede kaybolur insan
yokluğun içinde var olmak gibi
birinin kalbinde can bulmak gibi
bu aşkta kaybolur insan

esaretle biten savaşlar gibi
ayaklar altına düşen bayraklar gibi
gururundan soyunmuş tahtlar gibi
bu gözlerde kaybolur insan

geceye saklanan güneş gibi
feleğin çarkındaki sır gibi
uykunun bağrındaki düş gibi
bu tende kaybolur insan

silinmiş tüm hayatlar gibi
yazılmamış beyaz sayfalar gibi
yaşanmamış hayaller gibi
bu canda kaybolur insan

nerede kaybolduğunu bile bilmeden
yitip giden insanlar gibi
bu mevsimde kaybolur insan

kardan saçların
yağmurdan gözlerin var
hatırladıkça ağlar yüreğim
bu yasta kaybolur insan…

16.Vıı.09