Kaybolur Gün Işığında Şiiri - Döndü Dülger

İyi niyetimiz Baki kalsın ama,
Önceliğe kendimizi koymadığımız bir hayatın da,
İki eli yakamızda sakın unutma.
Mutluluğa uzaktan bakarak yetindiğimiz bir savaşta,
İsraf edilmiş haklarımız karşımızda anıt gibi durunca,
Boşa giden emeklerimizin isyanı kalbimizi burkunca,
Anlıyoruz kendimiz için ne kadar geç kaldığımızı,
Ama ne fayda.
Başkalarını anlamak için gösterdiğimiz sabrın,
Başkaları gülsün diye ,hayatımıza aldığımız gardın,
Ben ne isterdim ki diye düşünmeden unuttuklarımızın,
Kendimize gelince tükenmiş olduğunu,
Yolun sonunda idrak ediyoruz
Ama ne fayda.
Yarınlara sakladığın, üstünü örttüğün gün ışığın da,
Yılların hıncıyla uğramaz bir daha ufuklarına.
Yorgunluk çöker bedeninle birlikte ruhuna,
Bütün ihtişamıyla beklediğin Cemren doğmaz,
Hayallerin, sevinçlerin, heveslerin,
Gözden kaybolur, sokağına uğramaz.
Koskoca hayatın sonunda,
Bir tek kendine dokunamadığını anlarsın
Ama ne fayda,...