Kaybolur Şiiri - Osman Bayazıt

Dünya gününü hep görürüm sanma
Gün gelir fer gözler göremez olur,
Hele bir de yaşın ererse daha
Tâkatin kesilir gençlik kaybolur

Gelmesin yeter ki insana acı
Cümle nefâsetin tadı bozulur
Tabip ellerinde yoktur ilacı
Bulunmaz bir çare derman kaybolur

Hep seninledirler muhabbet ile
Çok zaman olmuştur yârenlik eder
Felek bir gülmesin ters yüzü ile
Kardeşten de öte dostlar kaybolur

Hiçbir insancığı tanıdım deme
Kimi dar da kimi yol da bellolur
Yine de sen sen ol tanıdım deme
Açma mahremini sırrın kaybolur

Albenisi çoktur dünya malının
Eğer hayrı yoksa gözüne durur
Meyvesini bol tut gönül dalının
Zenginlik ordadır cepte kaybolur

Bayazıt nasihat etme âleme
İbret gerekirse arayan bulur
Diyeceğin varsa önce kendine
Konuşan hâlindir lâflar kaybolur.

(2003-İslahiye)