Ey sevgili milyonlarca insanları barındaran
Metropoler gibisin,
Her gün dolaşarım bir bir sokaklarını,
Kimi aç gezer bakarım vitrinlere,
Kimi de vitrinler bakar bana,
Bu sabah yine düştüm yollarına,
Yapayalnız ve sensiz,
Binbir duygular sararken yüreğimi,
Loş sokaklarından geçerim,
Yalnızlığım günlümde,
Her köşebaşında bir sefil,
Her sokak lambasında yolcu,
Her yol ayrımında bir sevgili,
Her günün akşamında biten bir umut,
Yılların sonunda bir hiç uğruna
Biten bir ömür.
Ey sevgili ayak basmamış ormanlar gibisin,
Kayboluyorum vadilerinde,
Yosunları takipediyorum bulmak için yönümü,
Karınca yuvalarını arıyorum,umutsuzca,
Kayboluyorum yalçın daağlarında.
Ey sevgili çorak topraklar gibisin,
Ektiğim umutlarım yeşermiyor,
Yağmur mu eksik, güneş mi fazla bilemiyorum.
Müşfik bir çiftçi gibiyim,
Avuçlarımda umutlar ekiyorum toprağına,
Günlerce koşuyorum çabalıyorum,
Hasata ulaşmak için,
Yokolan umutlarımı biçiyorum.
Ey sevgili hazan rüzgarları gibisin,
Dudaklarım çatlıyor sıcağından,
Akşamı bekliyorum,ayaz çöküyor geceme,
Ruhum huzurda seni bekliyorum.
Farettin ÇAKAL0307
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta