Susuyorum!
Sessizliğim en iyi ifade
Kamçılanıyor hayatım
Dipsizliğinde susmalarımın
Yaşamak bir damlaymış meğer
Güneşe yasak
Islak mevsimlerde….
Nisan!
Kaç zamandır bekliyordum seni
Yeşil ummuştum
Kara suretini,
Yapraklar görmüştüm
Renk renk ışıl ışıl
Ve cıvıltılı kuşların vardı
Bağrının bahara kesmiş suretinde…
Yoksun!
Sen de kaybolmuşsun
Kayboluşum gibi….
Kokusu yitik çiçekler
Hep uzak olmuştur bana
Bense hep toprak kokan
Papatyalar, gelincikler koklamak istemişimdir.
Nisan nerdesin?
Kaybolmuşum
Bari sen bul beni….
Kayboluş tutsaklığın azadı mıdır
Yoksa yeni bir tutsaklığın kelepçesi mi?
Susuyorum
Ve
Kayboluyorum….
NİSAN 2008
Kayıt Tarihi : 2.4.2008 12:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
her bir can kendinin bile bulması zor bir kuytulukta baharı saklar yalnızlığını paylaşsın diye. ve en sadık dostu kuytuluktaki bahardır çoğu zaman. hayatla ya da en sevdiğiyle yaşadığı bir husumetin tesellisini saklı kalan baharıyla paylaşır çoğu kez. bu aralar baharıma çok ihtiyacım var.ama onu bulamıyorum. ben mi kayboldum yoksa baharım mı kayboldu bilemiyorum...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!