Kaybolmuşsun Şiiri - Özlem Saba

İlk acı değil bu
Son da olmayacak

Sevmenin ötesini görmek istemiştim sadece
Aşkın...

Evine dönmek isteyen bir meczup gibi
Bulunduğum yerden de koptum

Şimdi izler bırakıyorum kendime
Yolumu bulmak için

Su kenarlarına sözcukler
Dağ başlarına ölümler

Bir de öpücükler var.
Dudaklarına hiç konduramadığım...

Fakat damlalar siliyor izlerini yolumun
Yüzünün coğrafyasına mülteci düşüyorum..

Daha büyük bir hüzne terkediyor gözlerin beni
İçi tonlarca dolu bir havuza düşer gibi

Ah bir bulsam diyorum
Gözlerinin ipek yolunu

Kalkacağım,
Yıkılmayacağım biliyorum ama,
Daha bundan yıllarca evvel
Küllerin savrulmuş senin de maviliklere
Tıpkı benim gibi, kaybolmuşsun!