Sıradan bir yaşamın sırasında bekleyenler
Uzun kuyruklar var kaçanlar treninde
Uzun koşup kaçmalara hevesli küçük ciğerler
Bakıp kalakalmış terk edemediği zincirine
Göklere haykıran o titrek nemli gözler nerde
O coşku küsüp gittiğinden beri dinip sinmişler
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta