İnsan ne çok imtihana tabi, habersiz..
Ne çok acıyla yoğrulmuş, çiğ kahkahaların ardında..
An'ın geçici aydınlığıyla üzeri örtülmüş, geleceğin zemheri karanlığında..
Kaçtığı hüznün, kovaladığı mutluluk girdabında..
Aradığı huzurun, şah damar yakınlığında..
Kaybolmuş insan..
Habersiz...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta