İnsan ne çok imtihana tabi, habersiz..
Ne çok acıyla yoğrulmuş, çiğ kahkahaların ardında..
An'ın geçici aydınlığıyla üzeri örtülmüş, geleceğin zemheri karanlığında..
Kaçtığı hüznün, kovaladığı mutluluk girdabında..
Aradığı huzurun, şah damar yakınlığında..
Kaybolmuş insan..
Habersiz...
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta