Yağmur yağınca çamur olurdu sokakları
Benim Alaca şehrimin
Bir kaldırımından diğerine geçemezdim
Ben onun
O haliyle yaşadım tanıdım ve sevdim
Onun
O halini inanın çoook özledim
O çamurla; çocuk,araba ev yapardım
Benim malzemem olurdu
Su birikintileri de göllerim
Şehirler kurar,ırmaklar yapardım,
Hatta kağıttan gemilerim olurdu,tahtadan sallar yapardım
Akşam olana dek oynardım onlarla
Eve bile uğramayı unuturdum.
Artık o sokaklarda,ne çamur var ne de çocuk
Kaybolmuş her şey
Şehrimde
Yok artık......
20.05.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 20.5.2008 10:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Alaca sokakları benim zamanımın özlemi zordu o günler ama insan özlüyor......
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!