Kaybolmuş Dünya Şiiri - Sevtap Gülbiten

İçinizde seslenen geçmişin ayak sesleri,
Özündeki iyi niyet esiri, ardına bakmadan geçen yılların ince gülümsemesi..

Hasret değil mi bir yudumluk tutunuş dünyaya,
o sonu gelmez istek ve arzular..

Öyle bir varışla sona zamansızlığın katranını görmeden dualarımız
Tek yaşanan ana..
Hani ne kaldı yarına,
Karıncanın kanadına yüklenmiş sevdalara ağıtlar yakılan anlarda,
Kaybolan yarınlara..

Dualar gönülde..
Ve bence,
Yaşanan şu ana..

Sabır ve şükür zamanı kaçırmadan hissederek yaşadığımız
Şu nefes aldığımız ana..