Kaybolmuş Bir Zaman Şiiri - Mehmet Bayram 2

Kiralanmış bir zamanın gerisinde umudun incilerine tutunarak
sürüklenmekten alıkoymuş bir gelecek yolcusuyum.Sanki mevsimleri,
zaman gerdanına takılı gösterişli bir ay parçasıydı.
Hayatın başı ile sonu arasında zaman sarkıcının ben kaçıncı dalında
bulunan menekşeyim.
Suda ıslak bir kağıttan gemi gibi dibe batmaktayım gün be gün.
Başımı perdesiz pencerenin morlu ışıklarına çevirdiğimde,
leylak bir tablonun
kırık düşleri boşalıverdi sanki ellerime.Yüzüme yansıyan aynanın izler bileşimi gibi.
Bir dalgayla sahile vuran yakamoz ışıklarının gölgesi gibi alevli bir imza
taşıyorum gözlerimde.Yalancı seraplarda yanlızlıklarla kalan bir
yolcudan farksız sessiz yürüyordum yağmurda.Hücrelerimde biriken
yağmur ve baştan aşağıya titreten soğuktu beni tek teselli kılan.
Belkide rüzgarın uğultusuna karışmış yaprak ve kavakların şarkıları...
Çalkalanmış olan bulanık anı defterimde kayıp bir zamandan çarpıyordu şarkılar.
Ve o an uzanıp tutmak istedim çığlık çığlığa büyüyen gözyaşımı düşmeden evvel.
Başaramadım.Hatırlanmak süphan kadar mutluluk veriyor olsada hatırlanmamakta
ızdırap ile büyüyen bir gülün dikeni gibi acıtır.
Bir tutam sevginin yanlızlıktaki gözyaşları...!