Kaybolmuş bir hayat Şiiri - Veyis Kesgin

Varlığımda kendimi arıyorum,yokluğunda ise seni,
Ayrılığın acısı yanıyor,yüreğimin derinliklerinde.

Koşuyorum bir hayal is düşüncelerin peşinden uçurumlara,
Yine bir çağlayan nehirlerin sellerinde yok oluyorum.

Çıksam gül açan dağların zirvelerine,zemheri kışlardayım,
Sarılsam sıcak kolların arasına,Azrail in koynundayım.

Ayrılığın acısında bile kendimi arıyorum,
Zamansız vurdu kahpe felek,zamansız ayırdı.

Vuruyor yine canımdan,sırtımdan kahpelikleriyle,
Ufkuma doğan güneşi çalıyor,karanlıkta ise yıldızımı.

Rüyalarıma giriveriyor,ansızın alabora olan bir gemi,
Dolaşıyorum karanlık gecelerimde uçurum kenarlarında,
Uzatsam ellerimi hayallerine,tutunduğum dallar kırılıyor.

Kahpe felek yine vurdu sevdadan yana yüreğimden,
Ağlıyorum yine gece yarıları,sessiz çığlıklarımla.

İsyanlar içerisinde yine baş kaldırıyorum,
Bir sevda ağlıyor hıçkırıklarıyla,
Pusuya düşürülüyor ve puslar içerisinde kalıyor,
Ellerimi uzatsam yıldızlarına,yine kayıyor.

Feryatlarım yükseliyor yine figanlarda,
Elimi vursam sırtımda ki yaralarına,
Limanımdan demir alan boş bir gemi batıyor ansızın,
El sallıyor gülerek,kahpe felek.