Kaybolmuş Balıkçı Şiiri - Fatih Dumbay

Aydınlığı çiz karanlık gecelerine
Yalnızlıkları gözyaşlarını
Pişmanlıkları çiz çizebilirsen
Her defasında ağlayan gözleri
Yüzlerinde tebessüm
Çocuklar çiz oyun oynayan
Gülücükler saçan dört bir yanına
Saçma sapan resimler çiz
Bakıldığında anlaşılmayan
Yaşandığında çok şey anlatan
Dört duvar arası bir mezar çiz
Umutların gömülü olduğu
Suskunlukları baş ucuna
Dört duvar arası bir mezar
Hayaller ve sevgiler çiz elleri kelepçeli
Ayrılıkları çiz çizebilirsen
Her defasında yanan yürekleri
Bir özlem çiz sınırı olmayan
Bir anneye bir sevgiliye duyulan
Haykırışlar çiz ardından
Bir türlü gelmeyen sabahı
Bir dünya çiz masmavi
En yalın haliyle
En sade haliyle
Ve en bensiz haliyle
Bir çizgi çiz ufka uzanan
Sonunda mutluluk olan
Yalnızlığı seni vuran
Baharı çiz kışın ortasında
Kırları ovaları yemyeşil ağaçları
Güneşin doğuşunu çiz
Bir de batışını
Bir bebek çiz hiç ağlamayan
Ve bir ömür ağlamayacak olan
Beni çiz çizebilirsen
En hüzün dolu halimle
En perişan halimle
Ve en imkansız halimle
Ve sonra ölümü çiz yanı başıma
Gözalabildiğine korkunç
Gözalabildiğine acımasız
Simitçileri çiz yorgun bakışlı
İşçileri, elleri nasırlı çiftçileri
Hayatı çiz çizebilirsen
Her anında nefret duyulan
Her anında yoksulluk olan
Küçük bir ev çiz sonra
Hayalini kurduğumuz
Çiçekler içinde bir bahçe
Bir deniz çiz
Tam ortasına gönlünün
Bir ay bir yakamoz
Ve birde küçük bir teknede
Yalnız bir balıkçı çiz
Uzaklaklarda arama beni
O balıkçı benim işte
Gönlünün tam ortasında
Batarak kaybolan