Kaybolmak Şiiri - Tevfik Tekmen

“Kaybolmak kendini bulmakmış… Evet, test edilmiştir.”

kuşlar var burada
kurtlar domuzlar
tavuklar var
ördekler hindiler kazlar
ve kediler
köpekler
bahçemde domates biber
türlü sebzeler
bağımda üzümler
türlü meyveler var
dutlar
armutlar
elmalar
su soğuk burada
hava temiz
güneş kızıl
geceleri yıldızlar var göğümde
ağaran ay
derin sessizlik
ve kışları kar
ıslık çalan poyraz var
buzdan kılıçlar
ama sıcak soba odamda
çömlekte kaynayan fasulye
fırında pişen börek
patlayan mısır
erik kurusu
turşu
kaybolmak bu ise
ben kayboldum işte

“Bayrammış, düğün, nişan, kına; kuru gürültü hepsi. Boyanmış, cilalanmış sahte özel günler; sömürü düzeni tabii… Tv’lerde orospu diziler, orospu tipler, riya dolu sözler ve kahpe gülüşler ki hep insanlık dışı şeyler. Ve kaçınılmaz olarak sinir, stres, peşinden depresyon, huzursuzluk ve mutsuzluk… Varsa imkânınız kaçın ben gibi ve kaybolun bir süre... Ve bulun kendinizi.”

5/Temmuz/2016 Lozengrat