Kaybolmak
İçim acıyor...
Sanki Mahser günü gelmiş
Ve ben günahlarımın bedelini,
Bedenimde varolmaya devam ederek
Ödüyorum...
Kendi kokum, kendi tenim, gören gözlerim;
Dayanılmaz bir acı veriyor.
Karanlık tek kurtuluşum.
Orda kör, sağırım.Hissetmemek çok güzel.
Varolmanın vermiş olduğu bedenime
Ve ruhuma acıyarak bakıyorum.
Aldığım her nefes ben'i tüketiyor.
Oysa ki ben yokmuşum! ! !
Kayıt Tarihi : 9.1.2010 14:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!