Artık kendim için istiyorum hayatın kendisini
Sokaklarını, evlerini, şehrin el değmemiş yerlerini
Ne derlerse adına kabulümdür kalbimin hizasında
Kalbimin hizasından çıkıyorum hayata
Artık kendim için istiyorum dağların gölgesini
Geçiyorum odalardan bir dünyadan geçer gibi
Ağırlığı omzumda hayat denen kahırın
Çok uzak bir kahkaha kırılıyor göğsümde
Değiştirdim sayfayı her tarafım kâinat
Toprağın altından çıkacak kocaman bir direniş
Bitkin düşmemeliyim göreceğim çok şey var
Şu dünyanın içinde
Benle gök arasında
Artık
Sevgilim hayat
Kavradım bir yerinden kahır denen hançeri
Geçtim aynalardan yağmurlu saçaklardan
Bir güvercin gölgesinden
Senden senden en çok da kendimden
Sızlattım içimde bir ihtilâl kurşununu
Hayat
Hayatım
Kayboldum ortasında
Kayıt Tarihi : 26.3.2017 12:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dünya bir çark ve biz ortasında kaybolan faniler.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!