Güneş batıyor esmerleşen dünyada
Bülbül susmuş gonca gülün dalında
Tüllenmiş dağların belirsiz ufkunda
Kayboldum yıllar ötesinde,aşk uğrunda.
Su verdiğim çiçekler soldu gönlümde
Seraplar yoldaşım,sonsuz aşk çölünde
Ceylanların pınarından aldığım bin katre
Yetmedi kalbimdeki ateşi söndürmeye.
Kurudu dal oldu,sevda yaprağım
Yıkıldım,harap oldum biricik cananım
Dünyamın bütün varlığını sana adadım
Çok gördün bana,bir yudum aşk şarabın.
Kayıt Tarihi : 15.2.2010 09:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Selam ve Saygılar...
Özlemin sitemin muhteşem yansımasıydı mısralar Kutluyorum Kaleminizi ve kaleminizden damlayan hasret türküsü şiiriniz... Daha nicelerine İbrahim Bey... Sevgi ve Selamlarımla Kardeşim.
Duygulu güzel bir şiir okudum. İçinde sitem var olan. Dilerim solan çiçekler yeniden yeşerir. Kaleminiz daim olsun. Tam puanla kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (42)