Kayboldum Şiiri - Gürsel Pal

Silindi gecenin içinde ümitlerim,
Sustum, sustu bütün hecelerim.
Biliyorum yine dökülecek göz yaşlarım
Olsun, yinede inadına seni seveceğim.
Şehrin en karanlık yerindesin,
Bir yanın aydınlık ama bana gece yönündesin.
Sen bana bir Dünya, Ay ve güneşsin,
Ne olurdu gelseydin, gözyaşlarım sevinsin.
Sustum, ardından hiç konuşamadım,
Kalemim hançer oldu vurdu yüreğime yazamadım,
Kan taneleri kapladı kağıdımı, gözyaşlarımla
Bir bülbül olup gülüme konamadım.
Silindi bir bir gece ile gündüzüm usumdan,
Ben bende beni öldürdüm oldum canımdan,
Sorma sakın sende ki beni, çıkaramadım seni kör yanımdan,
Seni sevmelere hiçbir zaman doyamadım.
Yalan Dünya, fani insanlar,
Hep sevdimi acaba benim kadar bu canlar,
Doğruda kaybolacaktır eminim yalanlar,
Sustum sadece ben, baharda solar oldum,
Cana can verene niyetlendim,
Sen gelmedin ayağının altındaki yoldum.
Ben bende ki sende kayboldum.